Grootschalig Brits onderzoek: antidepressiva effectiever dan placebo

Antidepressiva zijn effectiever in het acuut behandelen van een depressie bij volwassenen dan een placebo. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek aan de Universiteit van Oxford dat recent werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift The Lancet. Het onderzoek bestond uit een meta-analyse van 522 studies waaraan in totaal ruim 116.000 patiënten meededen. Daarmee is het het meest uitgebreide onderzoek naar de werkzaamheid van antidepressiva ooit.

In de meta-analyse werden 21 veelgebruikte antidepressiva bekeken. Al deze onderzochte antidepressiva bleken effectiever dan een placebo. Sommige middelen, zoals escitalopram, mirtazapine, paroxetine, agomelatine en sertraline bleken meer effectief. Reboxetine, trazodone en fluvoxamine bleken in het algemeen minder effectief in vergelijking met andere antidepressiva, en zijn daarmee minder gunstige  opties, schrijven de onderzoekers.

Christiaan Vinkers, psychiater bij het Hersencentrum van het UMC Utrecht, is blij met de uitkomsten van het grootschalige onderzoek. "Het bekrachtigt eigenlijk wat we al weten: dat antidepressiva beter werken dan een placebo, maar nu is het na uitgebreid onderzoek bevestigd," liet hij in een reactie aan de NOS weten. Vinkers, die onlangs zijn boek ‘Even slikken’ over de zin en onzin van antidepressiva uitbracht, vindt het onterecht dat antidepressiva een slecht imago hebben. "Ik vind dat we ongelofelijk blij mogen zijn met het feit dat dit middel er is, ook al werkt het niet voor iedereen."

Het onderzoek is volgens de wetenschappers momenteel de meest uitgebreide evidence om de initiële keuze voor farmacologische behandeling van een acute depressieve stoornis bij volwassenen op te baseren. Wel benadrukken de onderzoekers dat ondanks de genoemde voordelen van antidepressiva de complexiteit van bepaalde patiëntpopulaties en de onzekerheden voortkomend uit de keuze voor dosis of behandelingsetting niet vergeten moet worden.

Het artikel is vrij toegankelijk gepubliceerd op de website van The Lancet: http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(17)32802-7/fulltext
(bron: The Lancet/ NOS)