Geaccrediteerde nascholing
Menu

Antipsychotica bij de behandeling van kwetsbare ouderen met een delier

Door op 10-03-2015
  • 00Inleiding
  • 01Preventieve behandeling
  • 02Acute behandeling
  • 03Veiligheid
  • 04Reacties (0)

Samenvatting

Het delier is een vaak voorkomend neuropsychiatrisch toestandsbeeld dat op alle leeftijden kan optreden, maar het meest frequent voorkomt bij kwetsbare ouderen. Bij falen van niet-medicamenteuze interventies en/of het optreden van symptomen zoals agitatie of psychiatrische verschijnselen kan gekozen worden voor medicamenteuze behandeling met antipsychotica. Hoewel medicamenteuze behandeling in de praktijk van aanvullende waarde kan zijn, dient bij het gebruik ervan een aantal kanttekeningen op het gebied van effectiviteit en veiligheid te worden geplaatst. Om die reden wordt in dit artikel voor de geneesmiddelgroep antipsychotica een overzicht gegeven van de beschikbare evidence voor effectiviteit en veiligheid bij de preventie en behandeling van delirante ouderen.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Ojik, A.L. van
Thema Ouderen
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 10 maart 2015
Editie Psyfar - Jaargang 10 - editie 1 - 2015 | nummer 1

Leerdoelen

Na bestudering van dit artikel weet u dat

  • er enige evidence bestaat voor de effectiviteit van antipsychotica bij de preventie van delier bij ouderen;
  • de routinematige medicamenteuze preventie en behandeling van het delier met antipsychotica niet wordt geadviseerd;
  • tot op heden geen placebogecontroleerde studies beschikbaar zijn die de effectiviteit van antipsychotica bij de behandeling van delirante ouderen aantonen;
  • indien wordt gekozen voor de medicamenteuze behandeling van het delier de voorkeur uitgaat naar haloperidol;
  • risperidon en eventueel olanzapine worden geadviseerd in geval van bijwerkingen van en/of contra-indicaties voor haloperidol;
  • het belangrijk is om bij het voorschrijven van antipsychotica de effectiviteit en het risico op bijwerkingen zorgvuldig af te wegen tegen de korte- en lange termijn complicaties van het delier.