Apathie

Apathie is een motivatiestoornis, optredend op alle gebieden van het dagelijkse functioneren. Apathie komt tot uiting in afname van doelgericht gedrag en cognitie, en in emotionele vervlakking. Hoewel in de bekende psychiatrische classificatiesystemen apathie niet is opgenomen, zijn er onlangs diagnostische criteria voor apathie voorgesteld. Apathie komt voor bij diverse neuropsychiatrische ziektebeelden zoals depressie, dementie, de ziekte van Parkinson en na een cva (cerebrovasculair accident). Er zijn verschillende zelfinvul- en observatiemeetinstrumenten beschikbaar om (de ernst van) apathie bij neuropsychiatrische aandoeningen vast te stellen. Beeldvormend onderzoek laat zien dat vooral de prefrontale cortex, basale ganglia, thalamus en limbische-subcorticale-frontale circuits betrokken zijn bij het optreden van apathie. Mogelijke risicofactoren voor apathie (bij ouderen) zijn cognitieve achteruitgang, ontberen van een partner, depressie en cardiovasculaire ziekte. De behandeling van apathie is in eerste instantie gericht op behandeling van de onderliggende aandoening.