Cholinesteraseremmers bij delirium

Delirium is vooral bij ouderen in het ziekenhuis een veelvoorkomende aandoening. Indien een delirium optreedt, is er een verhoogd risico op medische complicaties, waaronder dementie en een verhoogd risico op overlijden. Hoe belangrijk een delirium ook is, de pathofysiologie is nog grotendeels onduidelijk. De cholinerge hypothese (delirium wordt veroorzaakt door een verstoring in de cholinerge neurotransmitterhuishouding) wordt nog steeds veel gehanteerd. Andere veronderstellingen voor de oorzaak van delirium zijn: cerebrovasculaire schade door microtrombi, een verhoogde dopaminerge activiteit, inflammatie, chronische stress en toxisch-metabole encefalopathie.
In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de literatuur over de werkzaamheid van toevoeging van acetylcholinesteraseremmers (acei) bij delirium, zoals de in Nederland off-label gebruikte rivastigmine en galantamine. Achtereenvolgens wordt de pathofysiologie besproken, het onderzoek naar de behandeling en preventie van delirium met acei. De resultaten zijn weinig hoopvol; de werkzaamheid van acei bij de behandeling of preventie van delirium is in geen enkele studie aangetoond.