Een 45-jarige, gehuwde vrouw werd opgenomen op de afdeling Neurologie met, per acuut ontstane, aanvalsgewijs optredende, toenemende klachten van een afhangende mondhoek links en krachtsverlies van de rechter arm en het rechter been, bij twee maanden bestaande, onbegrepen pijnklachten in het rechter been. Beeldvormend onderzoek en laboratoriumonderzoek toonden geen neurologische verklaring voor de somatische symptomen. Patiënte ervaarde zelf geen somberheidsklachten en er was geen anhedonie. Anamnestisch was er, sinds twee maanden, bij patiënte sprake van toenemende moeheid, eetlustverlies, een doorslaapstoornis en prikkelbaarheid. Onder de werkdiagnose depressieve stoornis met vitale kenmerken en neurologisch onverklaarde symptomen werd gestart met venlafaxine en interpersoonlijke psychotherapie.
Patiënte ging, na ziekenhuisontslag, in psychiatrische poliklinische vervolgbehandeling. In de daaropvolgende maanden ging de depressie in volledige remissie en de neurologische symptomen verdwenen geheel.
Auteurs | Walrave, T.R.W.M. |
---|---|
Thema | Casus |
Publicatie | 15 maart 2016 |
Editie | Psyfar - Jaargang 11 - editie 1 - 2016 | nummer 1 |
Na het lezen van dit artikel