Farmacotherapie bij kinderen en adolescenten met een autismespectrumstoornis

Autismespectrumstoornissen (ASS) komen in vergelijking met andere psychiatrische stoornissen van de kinderleeftijd relatief weinig voor. De stoornissen zijn juist wel van grote invloed op de ontwikkeling en het functioneren van het kind. Psychofarmaca hebben effect op verschillende clusters van symptomen die gevormd worden door de ASSsymptomen en de bijkomende problemen zoals disruptief gedrag, hyperactiviteit, dwangmatigheid, angst en stemmingsproblemen. Het ontbreekt echter vrijwel geheel aan vergelijkend onderzoek tussen de psychofarmaca waardoor de keuze voornamelijk is gebaseerd op onderzoek van de afzonderlijke psychofarmaca en de klinische ervaring. Wanneer ADHD symptomen op de voorgrond staan, zijn stimulantia de eerste keus. Atomoxetine en clonidine komen vervolgens in aanmerking. Wanneer disruptief gedrag het meest tot disfunctioneren leidt, is risperidon het middel van eerste keus. Bij onvoldoende effect kan worden overgaan op pipamperon of haloperidol. Bij voornamelijk dwangmatigheid en/of angst en depressie komen de SSRI’s zoals fluoxetine, fluvoxamine en citalopram als eerste keus in aanmerking. Als laatste groep farmaca zijn de antiepileptica te proberen, indien de bovengenoemde opties falen.