Genotyperen van CYP1A2 in de psychiatrie: do or don’t?

Met de toenemende kennis omtrent farmacogenetica neemt ook de toepassing van genotyperingen in de dagelijkse praktijk toe. Op dit moment wordt genotypering van metaboliserende enzymen het meest toegepast in de dagelijkse praktijk en is genotypering van het gen voor cytochroom P450-2D6 (CYP2D6) waarschijnlijk de bekendste toepassing. Ook van CYP1A2, betrokken bij het metabolisme van onder andere clozapine en olanzapine, is genetische variatie beschreven. Het beschikbare onderzoek laat zien dat met name het CYP1A2 *1F-polymorfisme invloed kan hebben op de enzymactiviteit van CYP1A2 en daarmee op het metabolisme van clozapine en olanzapine. Het onderzoek is echter beperkt in omvang en de resultaten zijn niet eenduidig. CYP1A2-genotypering zou dan ook nog niet toegepast moeten worden in de dagelijkse psychiatrische praktijk. Naast genetische variatie hebben exogene factoren als comedicatie en omgevingsfactoren belangrijke invloed op de metabole capaciteit van CYP1A2. Kennis van deze factoren en de omgang daarmee in de dagelijkse praktijk is op dit moment klinisch relevanter dan kennis van de genetische variatie.