Geaccrediteerde nascholing
Menu

Ketamine als augmentatiestrategie bij een onsuccesvolle ECT-behandeling

ECT is doorgaans de laatste mogelijkheid voor de behandeling van een therapieresistente depressie. De respons kan oplopen tot ongeveer 80%, na een aanvankelijke non-respons op andere behandelingen. Een minderheid van de patiënten reageert echter niet of slechts gedeeltelijk op de klassieke ECT-behandeling. Er is nauwelijks evidentie beschikbaar met betrekking tot de keuze van de behandelstrategie bij patiënten die niet reageren op een ECT-behandeling. We beschrijven een casus waarbij het gebruik van ketamine als anestheticum na een aanvankelijk non-respons op ECT alsnog tot een remissie leidde.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Niemegeers, P.
Dr. G.J.H. (Glenn) Dumont,
Schrijvers, D.
Thema Casus
Publicatie 9 december 2014
Editie Psyfar - Jaargang 9 - editie 4 - 2014 | nummer 4

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel

  • kent u het behandelprincipe van ECT
  • bent u ervan op de hoogte dat de keuze van het anestheticum van invloed kan zijn op de klinische respons op ECT
  • kent u de huidige evidentie omtrent de inzet van ketamine als anestheticum bij een ECT-behandeling