Geaccrediteerde nascholing
Menu

Libidoremmende medicatie bij zedendelinquenten

Door op 09-09-2020
  • 00Inleiding
  • 01Indicaties voor androgeendeprivatietherapie
  • 02Verminderen van medicatie
  • 03Conclusie
  • 04Reacties (0)

Samenvatting

Bij de behandeling van zedendelinquenten is met psychotherapie vaak een goed resultaat te behalen. In de gevallen dat er desondanks een hoog recidiverisico blijft bestaan is aanvullende medicamenteuze therapie mogelijk. Hierbij kan gebruik worden gemaakt van de bekende (bij)werkingen van ssri’s en antipsychotica op de seksualiteit. De effecten hiervan zijn niet bij iedereen voldoende sterk. Hormonale libidoremming met androgeendeprivatietherapie of drangremmende behandeling met naltrexon kan dan tot een voldoende laag recidiverisico leiden.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Drs. J. (Jelle) Troelstra,
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 9 september 2020
Editie Psyfar - Jaargang 15 - editie 3 - 2020 | nummer 3

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel

  • weet u iets van de psychobiologie van het tot stand komen van seksueel (delict)gedrag
  • kent u de wijze waarop medicatie invloed kan hebben op dit gedrag
  • kent u de verschillende soorten hormonale libidoremming en de indicaties hiervoor
  • bent u zich bewust van de belangrijkste bijwerkingen en risico’s van androgeendeprivatietherapie
  • kent u het drangremmende effect van naltrexon