Niet-aangeboren hersenletsel en psychofarmacologische therapie

Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) kan in wisselende ernst leiden tot cognitieve functiestoornissen, verandering van persoonlijkheidskenmerken, bijbehorende gedragsstoornissen, maar ook tot bekende psychiatrische beelden, zoals stemmingsstoornissen en psychosen. Deze psychiatrische stoornissen kunnen ontstaan dóór het NAH, maar ze kunnen uiteraard ook daarvoor al aanwezig zijn geweest. NAH kan bovendien bestaande symptomen of kenmerken versterken, zoals in de hier beschreven casus, waarbij voorheen als weinig hinderlijk ervaren eigenschappen invaliderend worden. In dit artikel wordt een patiënt beschreven bij wie jaren na een verkeersongeval een aandachtstekortstoornis (ADD) werd gediagnosticeerd, waarvan retrospectief al vóór het hersenletsel symptomen aanwezig bleken.
De psychofarmacologische behandeling van psychiatrische beelden en symptomen bij NAH is divers en geënt op de gebruikelijke behandelingen bij andere psychiatrische patiënten. In algemene zin geldt ‘start low, go slow’. Vanwege een verhoogde gevoeligheid is extra aandacht voor bijwerkingen nodig. De behandeling ontkomt regelmatig niet aan een zekere ‘trial and error’, omdat effectiviteit moeilijk te voorspellen is