Opiaatantagonisten bij de behandeling van gokverslaving

De gokstoornis, vroeger bekend als pathologisch gokken, wordt gekenmerkt door verlies van controle over gokgedrag, een preoccupatie met gokken en het doorgaan met gokken ondanks het ervaren van negatieve consequenties. Voor deze stoornis is cognitieve gedragstherapie de eerst aangewezen keuze, maar farmacotherapie kan in tweede instantie overwogen worden. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de meest veelbelovende farmacologische interventie, de opioïdreceptorantagonisten. Tevens bespreken we mogelijke mediatoren voor een positief effect van psychofarmacologische interventies bij de gokstoornis, zoals een familiegeschiedenis van alcoholproblematiek en impulsiviteit.