In de afgelopen jaren is zowel klinisch als wetenschappelijk meer aandacht gekomen voor persoonlijkheidsstoornissen bij jongeren. Met de komst van dsm-5 is aan de diagnostiek van persoonlijkheidsstoornissen een nieuw instrument toegevoegd.In dit artikel geven we een samenvatting van de ontwikkelingen in diagnostiek en behandeling van persoonlijkheidsstoornissen bij jongeren en onderzoeken we hoe het dimensionele model aanvullend kan zijn op de huidige diagnostische middelen. Deze manier van werken kan mogelijk ook meer richting geven aan de behandeling en het toepassen van ondersteunende farmacotherapie. Hierbij dient opgemerkt te worden dat veel van de huidige diagnostische en therapeutische strategieën nog onvoldoende wetenschappelijke basis hebben en vaak expert-based zijn.
Auteurs |
Bergh, V.W. van den,
Tromp, N.B. |
---|---|
Thema | Kinderen en jeugdigen |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 12 juni 2018 |
Editie | Psyfar - Jaargang 13 - editie 2 - 2018 | nummer 2 |
Na het lezen van dit artikel