Aripiprazol is in tegenstelling tot andere antipsychotica een partiële D2-agonist en geen D2-antagonist. Klinisch is dit verschil belangrijk, omdat de start met aripiprazol na langdurig gebruik van een D2-blokkerend antipsychoticum hierdoor gepaard kan gaan met verergering van psychotische symptomen, agitatie en agressie. Het advies vanuit internationale consensusgroepen is om aripiprazol eerst toe te voegen aan de bestaande behandeling met een antipsychoticum, deze combinatie enkele weken te continueren en dan het vorige antipsychoticum af te bouwen. In studies waarin de invloed van verschillende switchschema’s op de veiligheid, tolerantie en effectiviteit van de switch naar aripiprazol onderzocht werd, werden weinig verschillen gevonden tussen de diverse switchschema’s. De opzet en power van deze onderzoeken zijn echter een beperking. Het blijft daarom raadzaam het advies van de consensusgroepen te volgen. Bij de switch van aripiprazol naar een ander antipsychoticum zijn minder problemen te verwachten en kan bijvoorbeeld gebruik worden gemaakt van een kruisschema.
Auteurs |
Dr. A.J. (Arne) Risselada,
Prof. dr. E.N. (Eric) van Roon, |
---|---|
Thema | Werkingsmechanisme |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 8 december 2014 |
Editie | Psyfar - Jaargang 9 - editie 4 - 2014 | nummer 4 |
Na bestudering van dit artikel: